Prolog

Jak zwykle wstałam wcześnie rano. Wzięłam prysznic i założyłam dres. Zeszłam przygotować śniadanie. Minęła godzina, Michał jeszcze nie wstał, więc poszłam do obudzić.

-Michałku wstawaj.- szepnęłam mu do ucha, siadając koło niego na łóżku. On lekko się uśmiechnął. Odwróciłam się do niego plecami, już miałam sobie iść, a on zaczął mnie łaskotać. Aż w końcu razem spadliśmy z tego łóżka.

-Ty wiesz, która jest godzina? Spóźnisz się na trening.- powiedziałam mu, gdy tylko przestaliśmy się śmiać. Ten zaczął mnie jeszcze bardziej łaskotać.- Głupi jesteś, wiesz?- zaśmiałam się.

-Cały czas mi to mówisz.- odwzajemnił uśmiech.

-Choć, śniadanie czeka już na stole.- oznajmiałam i weszliśmy na dół zjeść.

-Jak ja mam z Tobą dobrze.- przyznał po kilku minutach.

-Nie przyzwyczajaj się.

-Czemu?

-Bo Ty sobie kiedyś znajdziesz żonę, a ja męża.

-I co nie będziesz już gotować staremu przyjacielowi?

-Nie, będę gotować młodemu mężowi.- i znowu zaczęliśmy się śmiać.

-Dobra zapamiętam to sobie.- powiedział nie mogąc powstrzymać śmiechu.

-Choć już, bo naprawdę się spóźnisz i przy okazji ja. Idę tylko po rakiety i jedziemy. No także ruszaj się.- puściłam mu oczko. Chwilę po tym byliśmy już w samochodzie. Michał podwiózł mnie do ośrodka sportowego w Bełchatowie i sam pojechał na trening.

Perspektywa Moniki

 Wstałam o godzinie 9 wzięłam szybki prysznic ubrałam się w dres bo bardzo lubiłam w nim chodzić i zrobiłam mały makijaż. Zeszłam na dół do kuchni, aby zrobić sobie kawę i śniadanko. Gdy już zjadłam wzięłam się za sprzątanie. Trening miałam dopiero o 15, więc stwierdziłam że posprzątam dom.  Włączyłam głośno muzykę bo dobrze robiła mi na samo poczucie. O 11 zabrzmiał dzwonek mojego telefonu spojrzałam na wyświetlacz był to Piotrek ,odebrałam.

-Hej Piotruś

-Hej

- Co tam ?

-Po staremu nudzi mi się o której masz trening ?

-o 15

-To może mógł bym wpaść na kawkę a później podrzucił bym cię na trening i pojechał na swój bo mam o 16

- No to wpadaj.

-Do zobaczenia.

-Pa.

 Skończyłam sprzątać  po godzinie leżąc sobie na kanapie oglądają nudny serial

ktoś zadzwonił do drzwi oczywiście był to Piotrek

-Wchodź

-Idź do salonu a ja zaparzę kawkę.- wypiliśmy ją  podczas rozmowy nastała 14;30.

-Musimy już jechać na trening.- powiedziałam do Piotrka.

-To się zbieramy.

-Zabiorę tylko torbę i możemy już jechać .

 _______________________________________________________________

A oto prolog, 1 rozdział ukaże się  w krótce. Blog tworzy Monika i Jotkaa (możecie kojarzyć z "Wejść i znikąć" :) Pozdrawiam i zachęcam na pozostawianie opinii :)